Elewacja klinkierowa jest estetyczna, zdobi i wyraża prestiż domu. Niestety, jest dość kosztowna Na rynku można znaleźć wiele kolorów, wymiarów i rodzajów faktur cegieł elewacyjnych. W ostatnich latach jest to coraz częściej stosowany element wykończeniowy domów i innych budowli.
Cegły klinkierowe to najwyższy gatunkowo rodzaj cegieł ceramicznych. Nie są jednak wypalane jak ich tańszy odpowiednik, lecz wypiekane z wyselekcjonowanej gliny. Mają wyjątkowo niską nasiąkliwość - nie więcej niż 6% - oraz doskonałą wytrzymałość przy zmiennych warunkach atmosferycznych (szczególnie ze względu na mróz).
Do klinkieru używa się tylko zaprawy cementowej, najlepiej z dużo jaśniejszego cementu portlandzkiego. Zaleca się szczególną dokładność podczas wykonywania spoin ze względu na to, że można stracić walor estetyki elewacji. Jeżeli jednak w trakcie murowania wystąpią zabrudzenia cegieł, należy je usuwać jak najszybciej na sucho lub z małą ilością wody albo używając specjalnie do tego celu produkowanych środków czyszczących. Nie powinno się prowadzić prac murarskich w czasie deszczu. Temperatura otoczenia w czasie prac murarskich powinna być wyższa od +5°C.
Zaleca się używanie cegieł klinkierowych z kilku palet jednocześnie by wyrównać w ten sposób ewentualne różnice w odcieniach. Podczas wznoszenia ściany trójwarstwowej trzeba pamiętać, że pomiędzy klinkierową elewacją a ociepleniem należy zostawić szczelinę wentylacyjną o szerokości około 2-4 cm. Umożliwi ona swobodną cyrkulację powietrza pomiędzy warstwami, co uchroni izolację termiczną przed trwałym zawilgoceniem.Aby wilgoć mogła swobodnie wydostać się na zewnątrz, wykonuje się otwory wentylacyjne w najniższym i najwyższym rzędzie cegieł klinkierowych, a także pod i nad otworami okiennymi. Można zostawić otwory, które później zabezpiecza się siatką albo w trakcie murowania pomiędzy cegłami umieścić specjalne plastikowe kratki wentylacyjne. Prawidłowo rozmieszczone powinny się znajdować w co trzeciej lub co czwartej spoinie. Wznosząc elewację klinkierową, należy pamiętać o pozostawieniu szczeliny dylatacyjnej na styku dwóch fragmentów elewacji domu, czyli najczęściej przy narożnikach. Dylatacja to puste szczeliny pomiędzy cegłami, które wypełnia się akrylem, taśmą rozprężną lub silikonem. Dylatacje zapobiegają odkształceniom i pęknięciom muru, które mogłyby powstać poprzez duże różnice temperatury.