Budowa elektrowni wiatrowych wymaga ich wcześniejszego uwzględnienia w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego. Z dniem 25 września 2010 r. ustawodawca zaostrzył wymogi co do lokalizacji tego typu obiektów.
Zgodnie z utrwaloną praktyką, wybudowanie elektrowni wiatrowej nie stanowi inwestycji celu publicznego. Na obszarach nieobjętych miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego nie można więc lokalizować wiatraków na postawie decyzji o lokalizacji inwestycji celu publicznego. Także lokalizowanie tego typu obiektów na podstawie decyzji o warunkach zabudowy wydaje się niemożliwe, a to ze względu na wymogi zachowania tzw. zasady dobrego sąsiedztwa. Chcąc budować elektrownię wiatrową, w praktyce musimy więc najpierw zaczekać na uchwalenie lub zmianę miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.
25 września 2010 r. weszła w życie nowelizacja ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, która dodatkowo zaostrzyła zasady lokalizacji tego typu obiektów. Zgodnie z nowymi przepisami, przed uchwaleniem planu dopuszczającego lokalizowanie siłowni wiatrowych, najpierw trzeba zmienić studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy. Zgodnie z art. 10 ust. 2a ustawy, jeżeli na obszarze gminy przewiduje się wyznaczenie obszarów, na których rozmieszczone będą urządzenia wytwarzające energię z odnawialnych źródeł energii o mocy przekraczającej 100 kW, a także ich stref ochronnych związanych z ograniczeniami w zabudowie oraz zagospodarowaniu i użytkowaniu terenu - w studium ustala się ich rozmieszczenie.
Ponadto, w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego nie wystarczy – tak jak dotychczas, dopuścić możliwość lokalizowania siłowni wiatrowych. Zgodnie ze znowelizowaną ustawą o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, w planie miejscowym – jeśli gmina chce zezwolić na lokalizowanie wiatraków – należy określić granice terenów pod ich budowę, oraz granice ich stref ochronnych związanych z ograniczeniami w zabudowie, zagospodarowaniu i użytkowaniu terenu oraz występowaniem znaczącego oddziaływania tych urządzeń na środowisko. W praktyce oznacza to, że wyznaczenie obszaru pod budowę farm wiatrowych będzie wymagało wyznaczenia odpowiedniej strefy buforowej od już istniejących i potencjalnych zabudowań, zależnej od zakresu oddziaływania tych urządzeń na środowisko.
Co ważne, do miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego oraz studiów uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy, w stosunku do których podjęto uchwałę o przystąpieniu do sporządzania lub zmiany planu lub studium, a postępowanie nie zostało zakończone do dnia 25 września 2010 r., stosuje się przepisy dotychczasowe.
Opracowanie według stanu prawnego na 25.09.2010 r.